Eerste stop Byers Canyon bij Hot Sulphur Springs.
Byers canyon is een prachtige kloof waardoor heen zich de Upper Colorado river, de weg en de spoorweg van UP zich een pad banen.
Wij hebben thuis in Nederland op Google Earth en Maps gezocht naar een mooie plek om eventueel treinen te kunnen fotograferen.
De plek is gevonden en voldoet volledig aan het doel.
Nu die trein nog.
Na ruim drie kwartier geven we het op en gaan we in Hot Sulphur Springs onze eerste geocache doen.
We zijn er druk mee maar vinden niets.

De volgende stop is het plaatsje Winterpark aan de voet van de Berthoudpass.
Daar is de uitgang van de Moffat tunnel. Deze beroemde tunnel uit de twintiger jaren ligt nog steeds in het belangrijke Union Pacific traject van Denver naar Californië.

In het plaatsje Fraser dat vlak voor Winterpark is gelegen, zoeken we twee caches en vinden er geen. Wel hebben we een ontmoeting met de Amtrak op weg naar het westen.

In Winterpark zoeken we naar nog twee caches bij coffeeshops in het centrum, maar ook daar geen resultaat.
Dan maar die Moffat tunnel. Winterpark is een typisch wintersport plaatsje. Je treft overal parkeerplaatsen en parkeergarages.
Overal slagbomen, maar die staan vandaag gelukkig open. Ondanks onze Garmin verdwalen we toch een beetje tussen de chalets en de kabelbaan. Bij een parkeerverbod vinden we de eerste geocache van vandaag.

Als we eindelijk de thuis al gezochte plek voor de Moffat tunnel vinden, begint het gebruikelijke wachten.
Gonda ziet op de GPS een geocache op honderd meter en gaat daar op af.
Ik sta in de barre hitte te ijsberen. Dan zie ik een licht in de tunnel.
Na enige tijd rijdt er een onderhoudsauto de tunnel uit.
Ik zie dat die auto even verder het spoor vrij maakt.

Er gloort dus nog hoop.
De UP medewerker op de auto zegt dat er toch binnen afzienbare tijd een trein zou moeten komen omdat zij opdracht hadden gekregen de sporen vrij te maken.
Misschien heeft die te verwachten trein geen zin meer of zo.
Maar na nog een half uur is er nog geen trein. Gonda is inmiddels terug en heeft na veel moeite de cache gevonden.

We gaan verder, de Berthoudpass over. Op de top heb je een prachtig uitzicht.
Het is ook weer leuk om al die mega haarspeldbochten (drie rijstroken), te rijden.
Er zijn mensen die voor deze pas speciaal omrijden. De weg is prachtig.
Zou je willen wandelen, dan beginnen er op de parkeerplaats nabij het hoogste punt diverse wandelpaden.

Onze volgende stop is Idaho Springs (C0). Er is daar een beroemde goudmijn die bezocht mag worden. Echter als we aldaar aangekomen naar de rondleiding informeren, blijkt die ons niet aan te spreken.
Het komt erop neer dat je voor $16 pp met een bus naar boven wordt gereden en dat je van daar wordt losgelaten met een foldertje voor een self-guidence tour.
We kopen een paar stukjes Bismuth en gaan Idaho Springs in.
Er heersen tropische temperaturen, zo doende eindigen we bij de Mac voor Café Frappe choc. Koel en lekker.

Omstreeks half vier rijden we door toch alweer druk verkeer Denver in. Bij het hotel heeft de balie medewerkster duidelijk last van de warmte. De kamer is perfect in orde.

Omdat we niet via internet kunnen inchecken voor onze terugvlucht van morgen gaan we per shuttle naar het vliegveld.
Bij de Delta balie worden we goed geholpen.
Het probleem bleek te zitten in de gewijzigde vlucht van Denver naar Minneapolis.
Met instapkaarten voor de vlucht naar Minneapolis gaan we weer naar het hotel. Als we morgen onze bagage inchecken krijgen we ook de instapkaarten voor Minneapolis - Amsterdam. En anders vragen we daar wel om.

De koffers zijn weer gepakt. We hoeven morgen alleen nog de auto in te leveren en het vliegtuig te halen.